Bijwerkingen

In de verte hoor ik gejammer. Het gejammer van een kind…. míjn kind! Met een schok schrik ik wakker uit de droom die uitslapen heet en spring uit bed. De klok geeft 5:13 uur aan. Is het alwéér tijd voor een fles? Ik lig net goed en wel twee uur te slapen! Terwijl het gejammer overgaat in gehuil, zoek ik op de tast naar mijn bril. Hij ligt niet op het nachtkastje. Dan maar zonder bril. In m’n onderbroek ren ik de trap af naar de keuken. Kan ik nog even naar het toilet? Nee, het huilen gaat al over in schreeuwen, plassen moet later. Honderdvijftig ml. warm water, vijf scheppen poeder, even schudden. Mijn vingers trillen. Ik zet de fles neer en wil snel even wat te drinken voor mezelf uit de koelkast halen. Mijn dioptrie van -5,5 verhindert echter een gestroomlijnde handeling en ik stoot het zojuist klaargemaakte flesje melk om. Het geschreeuw zwelt intussen aan tot gebrul. Ondanks het feit dat ik half naakt in een koude keuken sta, voel ik een zweetdruppeltje langs mijn slaap naar beneden glijden.

Had men mij dit verteld? Zwangerschapsdementie is blijkbaar geen fabel, want vreemd genoeg kan ik het me niet meer herinneren. Natuurlijk had ik me voorbereid. Geen website was onaangeklikt gebleven, geen artikel ongelezen. TV-Programma’s als ‘de Kraamafdeling’ en ‘de Bevalling’ stonden maandenlang geprogrammeerd en op de keukentafel lagen nummers van ‘Ouders van Nu’, ‘Kinderen’ en ‘Viva Mama’ verspreid. En toch… was ik het echt ergens tegengekomen dat een baby om de 3 uur honger heeft? Dat ik de eerste weken als enige taak zou hebben dat probleem in recordtempo te verhelpen? Ik had de bijsluiter beter moeten lezen:

Bijsluiter

Als ik na een paar zenuwslopende minuten met een verwilderde blik in mijn ogen en een fles verse warme melk in de hand de slaapkamer van mijn dochter betreed, is het plotseling stil. Ik kijk in haar bedje, waar ze met grote blauwe ogen naar me ligt te kijken. Als ze haar mooiste glimlach produceert, voel ik hoe de meest intensieve bijwerking zich van mij meester maakt en heb ik het van het ene op het andere moment ineens niet meer koud.