Iedere actieve blogger weet het zo onderhand wel: er is een aantal manieren om een community rondom je blog op te bouwen en te behouden. Eén ervan is ‘vind een niche’. Uiteraard heb ook ik daarover nagedacht. Wat is mijn steeds terugkerende onderwerp? Met welk thema spreek ik een specifieke doelgroep aan? Ik kom er niet uit. De vraag is: wíl ik überhaupt wel een niche? En zoja, welke dan?
Eens kijken.
Lifestyle & Beauty
Via De Blogtrommel kwam ik terecht op het blog van Miss Lipgloss, die als 16-jarige begon met het posten van filmpjes over make-up en aanverwante zaken, en inmiddels een succesvolle website runt met 40.000 tot 50.000 unieke bezoekers per dag. Blijkbaar een dijk van een niche.
Maar niet voor mij. Het idee alleen al. Ik doe ongeveer vier jaar met een doosje make-up spullen, ik lak m’n nagels niet, doe niet aan de lijn, en al ben ik absoluut het type voor een bag-in-bag (zo’n ‘tasorganizer’ voor als je van pure ellende je spullen in je eigen tas kwijtraakt), ik moest hardop lachen toen iemand me vertelde dat zo’n ding daadwerkelijk bestaat. Ik zou er nooit geld aan uitgeven. Ik heb geen tientallen paren schoenen in de kast, sieraden zijn aan mij niet besteed en als ik een geurtje koop is dat meteen een fles in de grootste maat, zodat ik er voor een jaar vanaf ben. Toegegeven, soms kijk ik naar een programma als America’s Next Topmodel. Met de simpele reden dat ik het zó afgrijselijk onherkenbaar vind dat vrouwen uit hun dak gaan voor een onbetaalbare jurk van (íiiiiiiieeeeeehhhhhh!!!!) [vul-hier-de-naam-van-een-bekende-ontwerper-in], dat ik me daarna weer een heerlijk normaal mens met een overzichtelijk leven voel.
Lichamelijke- of psychische aandoeningen
Lichamelijke gebreken heb ik genoeg: mijn benen zijn te kort, ik ben slechthorend aan één oor, en ik heb een dioptrie van -6 (vóór de uitvinding van de contactlens werd dat ook wel ‘jampotglaasjes’ genoemd). O, en ik ben scoliose-patiënt.
[Scoliose (oudgrieks: σκολιός, skolios = krom) is een zijdelingse verkromming van de rug (wervelkolom), waardoor één of twee bochten ontstaan. Het komt in meer of minder ernstige mate voor bij 4 op de 100 mensen. De wervelkolom draait meestal ook om haar as (dan spreekt men van een torsiescoliose) en veroorzaakt zo een bochel (gibbus). Bron: Wikipedia]
Ik behoorde destijds tot de categorie ‘ernstig’ en was op m’n 17e zo bang dat ik de nieuwe Quasimodo zou worden, dat ik er een heftige operatie voor onderging. Is allemaal goed gekomen. Geen stof om over te schrijven in ieder geval. Ik vind die korte benen erger.
Psychisch gezien valt er ook wel wat te bloggen: ik heb last van irreële angsten. Maar als ik daarover ga schrijven, ben ik bang dat het me de rest van mijn leven zal achtervolgen. Dat een toekomstige werkgever het bijvoorbeeld leest en ik nooit meer een nieuwe baan krijg. Dat ik uiteindelijk zonder werk en zonder geld komt te zitten, en dat mijn man me dan zal verlaten. En dat ik dan nooit meer een nieuwe partner zal vinden, want wie zit er nou te wachten op een kortbenige, halfblinde, slechthorende vrouw met een weggewerkte bochel?! Nee, blogs over dat onderwerp, dat durf ik niet.
Koken en bakken
Ik ben een fan van lekker eten. Er is alleen één probleem: ik ben een flopkok. Ik kan zelfs een pannetje water nog laten aanbranden. De laatste keer dat ik geprobeerd heb om cupcakes te bakken (uit een pakje, met een goede gebruiksaanwijzing), stond de keuken blauw van de rook en moest ik m’n kind uitleggen waarom de cakejes een zwarte topping hadden in plaats van een gekleurde.
Kinderen
Qua bezoekers zou het geen slecht idee zijn om een ‘mamablog’ te beginnen; ik las een tijd geleden dat ze tot de meest gelezen blogs van Nederland behoren. Ook mijn kinderen zijn een onuitputtelijke bron van liefde, ergernis, humor en stress. Ik kan je zeggen: in combinatie met alle bovengenoemde gebreken is het moederschap een hele uitdaging. Maar ik ben nog zoveel meer dan een mama. Bovendien helpt bloggen me juist om even te ontsnappen aan de ondergespuugde en volgescheten werkelijkheid.
Religie en politiek
Daar kan ik kort over zijn. Ik vind God (van welke partij dan ook) een waardeloze fractieleider, en in politiek geloof ik niet.
Hobby’s
Als ik ergens niet over uitgepraat raak is het over mijn ‘hobby’ (al associeer ik dit woord vooral met knutselen, vissen of tuinieren). Ik word blij van schrijven en alles wat daarmee te maken heeft. Als ik kijk naar een site als Passie Voor Schrijven, kun je er een compleet blog aan wijden. Ik zou à la Jacob Jan Voerman kunnen bloggen over mijn weg naar het verwezenlijken van een droom: het schrijven van een boek, of het oprichten van een eigen schrijfbedrijf. Maar vooralsnog wil ik over alles kunnen bloggen wat ik tegenkom, waar ik over nadenk, wat me raakt.
Nee, een echte niche zit er voor mij niet in. Je zult hier dus voorlopig uitsluitend blogs over alle bovenstaande onderwerpen lezen. En wie weet, als ik dat maar lang genoeg blijf doen, wordt het niet hebben van een niche op een dag vanzelf een niche.